O mieszanych trybach warunkowych mówimy jeśli dwie części trybu odnoszą się do dwóch różnych okresów czasowych. W języku angielskim, do najczęściej występujących struktur i relacji czasowych należą:
W zdaniu podrzędnym, zaczynającym się od „if” mamy conditional drugi, gdzie panuje warunek stały, mogący się odnosić zarówno do przeszłości jak i teraźniejszości. W zdaniu nadrzędnym występuje wyrażenie przeszłe, z reguły opowiadające o tym, że coś mogłoby się stać, gdyby nie stało się coś innego.
Np.: If I were you, I wouldn’t have gone there at that time. – Gdybym była tobą, na pewno bym wtedy tam nie poszła.
If I were him, I wouldn’t have told her the truth. – Gdybym była na jego miejscu, nie powiedziałabym jej prawdy.
Jak widać powyżej, w zdaniu wziętym z conditionala 2. stosujemy czas Past Simple, w tym pochodzącym z conditionala 3. stosujemy would + Present Perfect.
W zdaniu tym, po „if” bierzemy pierwszą część z trybu warunkowego trzeciego, czyli tą w czasie Past Perfect. Druga część zdania pochodzi z trybu warunkowego drugiego, pozostaje więc w konstrukcji would + bezokolicznik.
Np.: If he had studied better, he wouldn’t have to retake the exam now – Gdyby się (wtedy) uczył więcej, nie musiałby (dzisiaj) powtarzać egzaminu.
If he hadn’t missed his flight, he would be on his way to Rome right now – Gdyby (wtedy) nie przegapił swojego lotu, byłby (teraz) w drodze do Rzymu.
Pierwsza część zdania zakłada coś, co już się stało, nie może więc być cofnięte czy naprawione. Charakterystycznym dla takich zwrotów jest zaprzeszły czas Past Perfect. Druga część zdania mówi o tym co mogłoby być gdyby pierwszy warunek nie został spełniony. Tak samo jak w pierwszej części zdania jest on całkowicie hipotetyczny i nie ma szans na spełnienie. Stosujemy w niej Future in the Past czyli would + bezokolicznik
Conditionale mieszane, tak samo jak i inne można odwracać, co nie wpływa na ich znaczenie.
Przykładowe zdania w trybach warunkowych mieszanych mogą brzmieć: