O mieszanych trybach warunkowych mówimy jeśli dwie części trybu odnoszą się do dwóch różnych okresów czasowych. W języku angielskim, do najczęściej występujących struktur i relacji czasowych należą:
Tryb warunkowy zero, inaczej zwany conditionalem zero pokazuje bezpośrednią relację między codziennymi, powtarzalnymi wydarzeniami. Pokazuje, że jeśli coś się dzieje, zawsze ma to swoje bezpośrednie, powtarzalne konsekwencje lub coś jest z tym wydarzeniem związane.
Tryb warunkowy jeden, zwany conditionalem pierwszym określa jednorazową relację między dwoma wydarzeniami. Pokazuje, że jeśli coś się zdarzy będzie to miało swoje jednorazowe konsekwencje. W przeciwieństwie do conditionala zero, nie mówimy tutaj o zdarzeniach powtarzalnych, jedynie o jednorazowej zależności.
Tryb warunkowy drugi, zwany inaczej conditionalem 2 to tzw. tryb przypuszczający. Stosowany jest wyłącznie w przypadku, kiedy opisywana sytuacja jest hipotetyczna i ma małe szanse na realizację. To tzw. „gdybanie”, gdzie możliwości spełnienia tego o czym mówimy są znikome lub równe zeru.
Trzeci tryb warunkowy, zwany też conditionalem trzecim, mimo dość rozbudowanej konstrukcji jest jednocześnie najprostszy w zastosowaniu. To tryb, gdzie mówimy wyłącznie o przeszłości, o rzeczach, które mogły być ale nie zostały zrealizowane. Gdyby jednak były, miałyby swoje określone konsekwencje.
Conditionals czyli tryby warunkowe wykazują bezpośrednie zależności między dwoma czynnościami. Zawsze składają się z dwóch czynności lub akcji między którymi znajduje się łączący je spójnik. W przypadku trybów warunkowych to słowa „jeśli”, „gdyby” lub „kiedy” czyli „if” lub „when”.
poleca:
