Języki w aplikacjach:
Trzeci tryb warunkowy, zwany też conditionalem trzecim, mimo dość rozbudowanej konstrukcji jest jednocześnie najprostszy w zastosowaniu. To tryb, gdzie mówimy wyłącznie o przeszłości, o rzeczach, które mogły być ale nie zostały zrealizowane. Gdyby jednak były, miałyby swoje określone konsekwencje.
Przykładowym – niezmiernie często powtarzającym się na egzaminach zdaniem jest:
Gdybym wzięła rano parasolkę, nie zmokłabym.
Ze zdania jasno wynika, że moment wzięcia parasolki jest już w naszej przeszłości, nie możemy go cofnąć czy też zmienić. Jasnym jest też, że wypowiadający to zdanie zmókł i ponosi tego konsekwencje.
W angielskim tłumaczeniu zdanie brzmieć będzie:
If I had taken the umbrella, I wouldn’t have got wet.
Jak w każdym trybie warunkowym, zdanie dzielimy na dwie czynności, w tym wypadku wzięcie parasolki i zmokniecie. Druga nie miałabym miejsca, gdyby nie zaistniała pierwsza, jest jej konsekwencją, bezpośrednio z niej wypływa.
Jak tworzymy conditional trzeci?
Czynność pierwsza, rozpoczynająca się od „if” jest zawsze w czasie past perfect, czyli had plus formy past participle (trzeciej formy z kolumny w tabelce). Druga z czynności też ma swoją określoną konstrukcję, bo po osobie znajduje się zawsze „would” + „have” + past participle (trzecia forma z kolumny w tabelce).
Przykładowe zdania w conditionalu trzecim będą więc brzmiały:
Nie poszłabym tam, gdybym wiedziała – I wouldn’t have gone there if I had known
Gdyby on nie przyszedł, nigdy by jej nie spotkał – If he had not come, he would have never met Her.
Nie wzielibyśmy jej ze sobą, gdybyśmy mieli wybór – We would not have taken her with us, if we had had a choice.
Gdyby wtedy nie zainwestowali, nie stworzyliby firmy – If they hadn’t invested then, they wouldn’t have created the company.
Jak zawsze w conditionalach, człony zdania można dowolnie wymieniać, nie wpływa to w jakikolwiek sposób na ich znaczenie czy odbiór.
poleca:
