Języki w aplikacjach:
Tryb warunkowy drugi, zwany inaczej conditionalem 2 to tzw. tryb przypuszczający. Stosowany jest wyłącznie w przypadku, kiedy opisywana sytuacja jest hipotetyczna i ma małe szanse na realizację. To tzw. „gdybanie”, gdzie możliwości spełnienia tego o czym mówimy są znikome lub równe zeru.
Typowym i jednocześnie najbardziej popularnym dla drugiego trybu warunkowego są zwroty „gdybym był na twoim miejscu”, „gdybym miała to zrobić” etc.
Przykładowe zdanie w conditionalu drugim będzie więc brzmiało:
If I were you, I would do it
Gdybym był tobą, to bym to zrobił.
Jak zawsze w trybach warunkowych, zdanie dzielimy na dwie czynności, jedną wynikającą z drugiej. Pierwsza „gdybym był tobą” musi być spełniona aby druga mogła mieć miejsce. Tylko w przypadku „bycia tobą” mogę „to zrobić”.
Jak tworzymy conditional 2?
Pierwsza z opisanych czynności, znajdująca się w zdaniu po „if”, musi zawsze być w czasie Past Simple (korzystamy z form z drugiej kolumny w tabelce). Czynność druga to tzw. future in the past, czyli – mówiąc znacznie prościej – „would” plus czasownik w bezokoliczniku.
Przykładowe zdania w trybie warunkowym drugim będą brzmiały:
The Pope would go to Spain if he wasn’t in Greece. - Papież pojechałby do Hiszpanii, gdyby nie był w Grecji.
If the jewels were prettier, maybe they would be worth more - Gdyby klejnoty ładniejsze, może byłyby więcej warte.
Katie would be at work quicker, if she had a better car. - Katie byłaby szybciej w pracy, gdyby miała lepszy samochód.
Gdybym była tobą, na pewno bym tam nie poszła – If I were you, I would never go there.
Jak we wszystkich trybach warunkowych, człony zdania można dowolnie wymieniać, nie wpływa to na ich znaczenie.
poleca:
