Czasowniki modalne to ulubiona część większości osób uczących się języka. Niezależnie od osoby mają zawsze tą samą, nieodmienną formę, za nimi zawsze stoi czasownik w formie bezokolicznika. Oszczędza to myślenia o tym jak powinien w danej osobie wyglądać czasownik.
I tak, przykładowe zdania z czasownikami modalnymi będą brzmiały:
I should go – Powinnam iść.
He should go – On powinien iść.
We must do it – Musimy to zrobić.
They must do it – Oni muszą to zrobić.
Do najpopularniejszych czasowników modalnych mowy potocznej należą „must” – musieć, „should” – mieć powinność, „can” – móc, „might” i „may” wyrażających prawdopodobieństwo.
Pytania z czasownikami modalnymi stosujemy za pomocą inwersji, tj. „wyrzucenia” czasownika modalnego na przód zdania, przed nim samym dodając opcjonalny pytajnik.
I tak, pytania do przykładowego zdania z czasownikiem modalnym „I should go home now” (powinnam iść teraz do domu) będzie brzmiało:
Should I go home now? – Czy powinnam iść teraz do domu?
When should I go home? – Kiedy powinnam iść do domu?
Who should go home? – Kto powinien iść do domu?
Etc.
Inne pytania z czasownikami modalnymi mogą brzmieć:
Who might come? – Kto może przyjść?
When should they come? – Kiedy oni powinni przyjść?
Where must they go? – Gdzie oni muszą iść?