Przedimek niepokreślony czyli „a” lub „an” występuje przed rzeczownikami policzalnymi, występującymi w liczbie pojedynczej. Przede wszystkim stosujemy go kiedy mówimy o rzeczy lub osobie, jednej z grupy lecz nie konkretnej.
W przykładowym zdaniu „I saw a girl” (widziałam dziewczynę) wygłaszający sygnalizuje odbierającemu zdanie, że owa dziewczyna nie była konkretna, była to jedynie „jakaś” dziewczyna, bliżej nieznana. Tak samo w zdaniu „She bought a dress” myślimy o „jakiejś” sukience, bliżej nie sprecyzowanej. Tutaj rozmówca dowiaduje się jedynie o kupionej rzeczy, nie o szczegółach owego zakupu. „A” lub „an” wystąpi na pewno kiedy mówimy o jakiejś rzeczy po raz pierwszy. Dopiero w kolejnym zdaniu, kiedy odnosimy się do tej samej rzeczy, przedimek będzie miał formę określoną.
Ważnym zastosowaniem przedimka nieokreślonego jest zaznaczenie przynależności do grupy zawodowej.
Np.: I am a singer – Jestem piosenkarzem. Zdanie sygnalizuje, że wygłaszający jest jedynie przedstawicielem grupy, jednym z wielu. Jeśli zdanie występowałoby w liczbie mnogiej, rzeczownik występuje bez przedimka np.: We are singers.
Jeśli rzeczownik policzalny występuje w liczbie mnogiej, wtedy określającym go słowem jest najczęściej „some”.
Np.: There are some people in the shop – w sklepie są ludzie. Zdanie nie określa ile w sklepie jest osób, pokazuje jedynie, że jest ich “jakaś ilość”.
Słowo „some” może też występować przed rzeczownikami niepoliczalnymi w liczbie mnogiej.
Np.: I drank some wine at the meeting – wypiłam trochę wina na spotkaniu.