Mówiąc o liczebnikach w języku angielskim mamy przeważnie na myśli liczebniki główne lub liczebniki porządkowe. Liczebniki główne to podstawowe liczby, odpowiadające na pytanie „ile?”. Do takich liczebników zaliczymy m.in.: three (trzy), a hundred (sto) lub eleven thousand (jedenaście tysięcy).
Liczebniki porządkowe to bezpośrednia odpowiedź na pytanie „który”. Tworzymy je – niemalże bez wyjątku – przez dodanie do liczebnika głównego końcówki „th”. I tak, liczebnik porządkowy z liczebnika głównego tworzony będzie:
Seven – siedem, seventh – siódmy
Eleven – jedenaście, eleventh – jedenasty
Twenty eight – dwadzieścia osiem, twenty eighth - dwudziesty ósmy
Wyjątkiem od tej reguły są liczebniki kończące się na słowa pierwszy, drugi i trzeci np.: dwudziesty pierwszy czy też sto dwudziesty drugi. W przypadku końcówki „pierwszy”, angielski liczebnik będzie miał dodane „–st”, w przypadku końcówki drugi, „-nd”, w przypadku końcówki trzeci „- rd”.
Dlatego też przykładowe liczebniki z wymienioną końcówką będą brzmiały:
Dwudziesty pierwszy – Twenty first (21st)
Trzydziesty drugi – Thirty second (33nd)
Osiemdziesiąty trzeci – Eighty third (83rd)
Dodatkowo, wśród liczebników możemy wyróżnić:
- Liczebniki wielokrotne np.: twice (dwa razy), four times (cztery razy)
- Liczebniki wielorakie np.: single (pojedynczy), double (podwójny), triple (potrójny)