Do pozostałych zdań, charakterystycznych dla mowy zależnej należą rozkazy i wykrzykniki. Zarówno jedne jak i drugie mają specyficzne sposoby tworzenia, niekoniecznie podobne do pozostałych, tzw. typowych zdań w mowie zależnej.
Mowa zależna, czyli opowiadanie o czyjejś wypowiedzi czy rozmowie podlega tzw. następstwu czasów. Oznacza to, iż - relacjonując czyjeś słowa – cofamy o jeden czas, w stosunku do czasu w jakim zostało wypowiedziane zdanie początkowe.
Pytania w mowie zależnej nigdy nie mają charakteru pytającego, zawsze pozostają w formie twierdzącej.
Kiedy zmieniamy mowę czynną na zależną, relacjonując czyjąś wypowiedź, oprócz następstwa czasów musimy wprowadzić tzw. zmiany dodatkowe. Mowa zależna wymaga zmiany niektórych przysłówków czy zaimków, tak aby całość dostosować do następstwa czasów. Zmiany zależne są od tego kto jest autorem danej wypowiedzi, czy ma ona podane ramy czasowe, kiedy wypowiedź ma miejsce i jak dużo czasu upłynęło od wypowiedzenia pierwszego zdania.
Reported speech to tzw. mowa zależna. To zdawanie komuś relacji z tego co powiedział ktoś inny. Najczęściej stosowana jest w opowiadaniu o czyichś dialogach czy rozmowach. Poznajemy ją po zwrotach „On/ona powiedział, że” (He said that) i im podobnych. Do najpopularniejszych należą ponadto „he told him/her ”(on powiedział jej, jemu), „he asked” (on zapytał) etc.
poleca:
