Zaimki grają dość istotną rolę w gramatyce angielskiej, zapewniają też mówiącemu poprawność mówienia. Wśród tych najpopularniejszych możemy wyróżnić:
Zaimki dzierżawcze odpowiadają na pytanie („czyj?”, „czyje?”, „czyja?”). W odpowiednich osobach mają one następujące wersje:
Pod nazwą zaimki osobowe kryje się nic innego jak tylko osoba. W wersji mianownikowej (odpowiadającej na pytania „kto?”, „co?”) osoba ma następujące wersje:
Polskie czasowniki zwrotne to te gdzie po czasowniku dodajemy od razu wyrazy: siebie, sobie, sobą, się. W odróżnieniu do polskich, te angielskie mają inną formę przy każdej osobie, forma zmienia się też kiedy przechodzimy na liczbę mnogą. Tak samo jak w języku polskim, zaimek zwrotny w zdaniu dodajemy zawsze po orzeczeniu.
Do podstawowych zaimków nieokreślonych należą słowa: „some”, "any", "no", "every" i ich wariacje, takie jak somebody, something, anything, anyone etc.
Kiedy chcemy pokazać daną rzecz lub osobę, pokazując jednocześnie naszemu rozmówcy o czym mówimy, musimy odnieść się do konkretnego przedmiotu lub człowieka. Słowo „ten” (this), „tamten” (that), „te” (these) lub „tamte” (those) są słowami z których warto skorzystać.